37 ای ن سفر چنان عشق دعوت مردم به سوی خدا و به کار بستن هر چه بی شتر مبادی و تعال یم دی ن را، بدون ه ی چ سهل انگاری، در قلبم شعله ور ساخت که از روی قناعت شخصی تصم ی م بر پوشی دن حجاب گرفتم که اوایل دهۀ هفتاد ز ی اد معمول نبود . در آن زمان پوش ی دن حجاب به خصوص بی ن خانم های کمتر از سی سال وجود نداشت . از اینرو لباس های م را خودم می دوختم و در طرح پوشش های سر، سل ی قه و هنر به خرج می دادم، زیرا آن زمان در فروشگاه ها روسری مثل امروز فراوان نبود . هدف من از ا ی ن کار دو چی ز بود، اول آنکه مقرّب درگاه خداوند متعال باشم و دیگر آنکه به همه اثبات نما ی م که پوشی دن حجاب از ش یکپوشی خانم ها کم نمی کند بلکه وقار و احترام بیشتری به آنها می بخشد و به این وسیله همکاران و شاگردانم را به پوشید ن حجاب تشویق می کردم. از آنجایی که همواره حسن نیت و خلوص و صداقت، نتیجۀ مثبت می دهد، هدف من در مدت زمانی کوتاه تحقق پذ یرفت . با گ ذشت زمان، با وجود ا ی نکه در تدر ی س زبان عربی نیز بسی ار موفق بودم، وزارت تعلیم و تربیت از من خواست که صرفاً به تدر یس دین و علوم اسلامی به شا گ ردان دب ی رستان و دیپلم عالی مشغول باشم . و همچنین از من خواسته شد که علاوه بر تعل ی م دروس و ی ژه به معلمان مدرسه به تدر یس علوم و اندیشۀ اسلامی به دانشجویان دانش سرای تربی ت معلم بپردازم.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2