30 ای مان و یقی ن داشتی م که خداوند، اد ی ان و عقا ی د را جز به علت محبت خالص و رحمت بی دری غ نسبت به بندگانش نفرستاده است . شرای ع حق برای فشار بر بندگان و عذاب دادن ی ا تحکّم بر آنها نبوده و نی ست، زی را حق ارحم الراحم ی ن است. از ای ن روی در حد توانایی خو یش آنچه خدا ما را به آن مأمور ساخته در زندگی روزمرۀ خو ی ش و در محیط کار و در فعال یتهای داوطلبانه ای به کار می بستیم که همراه دانشجویان مان انجام می دادیم. جای زیاده گویی و مبالغه ن ی ست اگ ر اقرار کنم که در نوعی جهاد با نفس و کوشش مستمر در تشبث به دامان حق و التماس به در گاه الهی برای نزدیکی به او بوده ایم و لحظه ای ای مان و اطمینان ما به نزول هدایت های موعودۀ حق بر سالکان و مجاهدان درگ اهش کاسته نشد، چه که فرموده است : « ذِ وَال ینَ جَاهَدُوا ف ی أ دِ نَا لَنَه ی أ سِنِ أمُح هَ لَمَعَ ال الل إ ن أ سُبُلَنَا وَا هُم ن ین » ( سوره عنکبوت - آیه )۶۹ و كسانی كه در راه ما كوشیده اند به یقین راه های خود را بر آنان می نماییم و در حقیقت خدا با نیكوكاران است . 4 و این آی ۀ مبارکه همواره شعار ما در ا ین دنی ا بوده و خواهد بود . 4 ترجمۀ فولادوند به این آدرس اینترنتی
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2