سفر از ایمان به ایقان

244 من بود و آنها را در انجام كارهایشان همراهی می کردم تا در پایان تعط ی لات به فرودگاه ببرم و خداحافظی كنم و از گروه جد ید دی گری استقبال نمایم . بدی ن ترتی ب به ی ک راننده تبدیل می شدم كه در همه جا آنها را همراهی میكردم. در ای ام اقامتشان در مصر اوقات من در گردشگاه ها و رفت و آمدها با آنها سپری می شد. ای ن خود باعث تقو ی ت هرچه بی شتر روابط ما گردی د كه حتی بعد از بازگشت آنان به محل سكونتشان به كارهای باقی مانده شان رسی دگی می كردم و احت ی اجات آنان را از قب یل تهی ه و اتمام كار مدارک لازم را انجام می دادم كه فرصت آن را ن ی افته بودند . در پای ان سال سوم دانشگاه عوارض تب شد ی دی وجود مرا فرا گرفت كه مرا برای مدتی بس طولانی بستری نمود . در حالت ضعف و ناتوانی متوجه شدم كه ا ی ن دنی ا فانی و بی ارزش است چنانچه در آ ی ۀ قرآن آمده است كه می فرماید: أحَ «... وَمَا ال ی أ ن  اةُ الد ی مَتَاعُ  إ لا ا ا أغُرُورِ ال ( .» سوره آل عمران - آیه )۱۸۵ … زندگی دنیا جز مایه فریب نیست . 105 در ای ن چنی ن حالات صحنه های زندگی در ذهن انسان مرور و احساسات برانگ ی خته می شود و همۀ افكار به سمت رابطۀ م ی ان خلق و خالق متوجّه می شود و آنگاه به قصور خود در حق خداوند خو ی ش پی میبرد. گویی ای ن ضعف جسمانی مرا بر ا ی ن حقی قت آگاه کرد كه همواره 105 ترجمۀ فولادوند به این آدرس اینترنتی

RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2