سفر از ایمان به ایقان

184 ابِرِ  إ ذَا عَاهَدُوا وَالصأ ا أ دِهِم أمُوفُونَ بِعَه كَاةَ وَال  لاَةَ وَآتَی الز  الص ینَ ف ی أبَاْسَاءِ ال اءِ وَحِ  ر  وَالض ی ذِ  أبَاْسِ اُولَئِكَ النَ ال ی قُونَ  أمُت نَ صَدَقُوا وَاُولَئِكَ هُمُ ال ». (سوره بقره- آیه )۱۷۷ نیكوكاری آن نیست كه روی خود را به سوی مشرق و [یا] مغرب بگردانید بلكه نیكی آن است كه كسی به خدا و روز بازپسین و فرشتگان و كتاب [ آسمانی ] و پیامبران ایمان آورد و مال [خود] را با وجود دوست داشتنش به خویشاوندان و یتیمان و بینوایان و در راه ماندگان و گدایان و در [ راه آزاد كردن] بندگان بدهد و نماز را برپای دارد و زكات را بدهد و آنان كه چون عهد بندند به عهد خود وفادارانند و در سختی و زیان و به هنگام جنگ شكیبایانند آنانند كسانی كه راست گفته اند و آنان همان پرهیزگارانند . 84 در آن لحظات سرنوشت ساز زندگی مان میبای ست به فكر مسائل زی ادی می بودی م به خصوص پس از بازگشتمان از تعط ی لات به محل اقامتمان در كشورهای خل ی ج فارس. به فكر وضع ی ت كارمان بودی م و رابطۀ ما با دو خانوادۀ خود و همسرم؛ بخصوص كه آنها ساکن همان كشوری بودند كه ما زندگی می كردیم. پدر و مادر و خواهر من در آپارتمانی جداگانه در همان ساختمان محل سكونت ما ساكن بودند . برادرم با خانواده و برادر همسرم با خانواده در فاصلۀ كمی از ما ساكن بودند . ما در مقابل ی ک مسجد ساكن بودیم تا 84 ترجمۀ فولادوند به این آدرس اینترنتی

RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2