179 كلمات از عهدۀ وصفش عاجز است . جملاتی كه بتواند در اعماق ا ین احساسات غوطه ور شود در ه ی چ زبانی از زبان های موجود ی افت نمی شود. نغمه هایی آسمانی و ترنماتی ملكوت ی ما را در هفت آسمان به پرواز درآورده بود. نفحاتی ربانی ما را سراپا در اطم ی نان و سكون و آرامش و تسل ی م غرق ساخته بود . شادی ورود به سرمنزل مقصود و ورود به دارالامان شامل حالمان گرد ی ده بود. خداوند شاهد و گواه است كه جز ورود در ظل سا یۀ حق در وقتی كه جز ظل او پ ناهی نبود مرادی نداشت ی م تا در جوار رحمتش پس از سرگردانی در صحراهای ح ی رت و هجران آسایش یابیم . نسی م اطمی نان و آرامش كه مدت ها آن را گم كرده بود ی م سراپای ما را فرا گرفت . رحمت الهی حتی اگر اشتباه کرده بودیم شامل حالمان گردی ده بود و بار دیگر ما را رها نكرد و ن خواهد كرد . خداوند متعال خود شاهد است كه جز وجه كر ی مش ما را مقصدی نبوده است و جز رضا یش در ای ن نمای ش عظی م مقصودی نداشتیم . در كمال سرور به بستر و به خواب عم ی ق و راحتی فرو رفت یم. خوابی كه از لحظۀ شن ی دن ای ن خبر بزرگ از چشمان ما زدوده شده و آسایش را از ما گرفته بود . احساس کرد یم بی م و هراسی از آ ی نده برای خودمان و فرزندانمان وجود ندارد . آی ۀ مباركه ای را تكرار نمود ی م كه همواره برابر چشم ما در
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2