167 آیا ای ن همان نی ست كه قرآن به قوم عاقل تعل یم می دهد؟ آیا این ی كی از علت های لزوم استمرار ادیان به شمار نمی آی د؟ آی ا می توان ا ین سنت الهی را كه تغ ییرپذیر نی ست به علل بی اساس كه از بافته های عنکبوت های گمان و اوهام است بدون ه ی چ دلی ل قرآنی قاطع و واضحی انكار نمود؟ ی ا حتی در كتب مقدسۀ قبل مانند كتاب های آسمانی یهودیان و مسیحی ان با وجود ظهور پ ی اپی مظاهر الهی بعد از پ ی امبران خو ی ش هر یک ادعای خاتم ی ت شریعت خوی ش را نموده و بر آن اصرار می ورزند. چه بسا غایتی د ی گر از غای ات بی شمار استمرار اد ی ان آن است كه وسیله ای آسمانی برای آزادی انسان از بند و بست های عالم مادی باشد كه طبی عت بر آن حكمفرماست تا آن موهبت فطری وجدانی با خصایص ممتاز درک و معرفت او را به مدارج والای جهان های بیکران روحانی اوج دهد. بنابرای ن تتابع ادی ان الهی روش یادگی ری برای ترقی روحانی و ترب یت انسانی است . پیدایش دی ن بعد بر ترقی و پ ی شرفت انسان به سوی كمال كه نهای تی ندارد سوق می دهد. اعتقاد به صلاح یت ی ک دی ن برای هر زمان و مكان به معنی وقفه انداختن در نقشۀ الهی و انكار ناموس آسمانی است كه به ی د قدرت الهی وضع گرد ی ده است تا همچنان بندگان را به مدارج بالای صفات و كمالات اله یه نزدی ک نماید و ای ن امری است كه ع قل و وجدان آن را قبول نتواند نمود و برای آن توجیهی نخواهد یافت .
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2