سفر از ایمان به ایقان

16 ما بر اساس اصول عقایدمان از مداخله در امور س ی اسی ممنوع یم و این امری است که در کل ی ه کشورهای عالم معلوم و معروف است که بهائ یان به کلی در امور س ی اسی دخالتی ندارند و در ه ی چ حزب یا گروه سیاسی عضو نمی شوند و شرکت نمی کنند، زی را آنها منادی صلح و سلام هستند و عقیدۀ آنها مانند اصول ادیان دیگر، در اساس آن، چ ی زی جز خ ی رخواهی نوع بشر در برندارد تا چه رسد به عضو ی ت در گروه ها و یا احزاب س یاسی . چه حرف ها و اتهامات پوچ و بی معنایی . ای ن کدام حاکم و حکومتی است که ما می خواهی م آن را سرنگون کنیم؟ و اگر مسئلۀ سی اسی و حزبی است پس چرا کتاب های دی نی ما را ضبط کرده اند؟ چرا سؤالاتی که از ما می شد حول نماز و روزه و سا ی ر عبادات مخصوص دی ن ما دور می زد که در منازل خود انجام می دهیم؟ آی ا تفاوت در نحوۀ عبادت با روش های عبادت در اد ی ان دیگر، منجر به کودتا عل ی ه حکومت می گردد؟ و یا آنکه ممکن است پ ی روان آن دین، امنی ت و آرامش کشوری را به خطر انداز ند؟ اتهاماتی واهی و بی اساس که به بی گناهان نسبت داده می شود مای ۀ تعجب است و آنان را بابت ا ی ن اتهامات به عناو ی ن مختلف به زندان می اندازند . ای ن همان چیزی است که به جرم «اندی شه و تفکر » معروف است . از چه زمانی نظر و ر أ ی، جرم محسوب می شود؟ آی ا فکر و اند ی شه،

RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2