سفر از ایمان به ایقان

128 هر چند این بی انات با آنچه ما در قرآن كر ی م با آن آشنایی داشت یم متفاوت بود، ولی تأث ی ر آن را در اعماق قلب و روح خو ی ش احساس می نمودم گو ی ی خداوند با من صحبت می کرد و از من می خواست كه از هر آنچه من را از او دور می سازد منقطع شوم و آنهم با پاک نگاه داشتن چشم و گوش و قلب از ماسوی الله. البته این احساسات را به همسرم و دی گران بازگو نکردم ولی چنان تحت تأث ی ر آن كلمات قرار گرفته بودم كه روز بعد آنچه را که از آن به خاطر می آوردم با خود زمزمه می کردم. آن شب بعد از رفتن آنها ب ا وجود ا ی نكه پاسی از شب گذشته و د یر شده بود همسرم به ورق زدن قرآن كر ی م پرداخت و از من خواست آ یات قرآنی را که در حضور آنها تلاوت شده بود با هم مجدداً مطالعه كن یم. اول سورۀ بی نه بود و دوم قسمت هایی كه من از سور ۀ كهف خوانده بودم . أ «لَم ی ذِ  كُنِ ال ینَ أ رِكِ أمُش أكِتَابِ وَالأ لِ ال أ اَه كَفَرُوا مِن ی  أ فَك نَ مُن ی ی  نَ حَت تَاْت ی أبَ هُمُ ال ی هِ  نَةُ، رَسُولٌ مِنَ الل ی رَةً، فِ  أ لُو صُحُفًا مُطَه ت ی هَا كُتُبٌ قَ ی قَ  مَةٌ، وَمَا تَفَر ذِ  ال ی أبَ أ هُمُ ال أ دِ مَا جَاءَت أ بَع مِن  إ لا أكِتَابَ ا نَ اُوتُوا ال ینَةُ، لِ  إ لا وَمَا اُمِرُوا ا ی هَ  أ بُدُوا الل ع أ لِصِ مُخ ی  نَ لَهُ الدی نَ حُنَفَاءَ و یق ی لاَةَ وَ  مُوا الص ی كَاةَ وَذَلِكَ دِ  أ تُوا الز ؤ ی أقَ نُ ال یمَة ». (سوره بی نه- آیات )۱-۵ کافران اهل كتاب و مشركان دست بردار نبودند تا دلیلی آشكار بر ایشان آید، فرستاده ای از جانب خدا كه [بر آنان ] صحیفه هایی پاك را تلاوت كند، كه در آنها نوشته های استوار است، و اهل كتاب دستخوش پراكندگی

RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2