105 ذكوری در ق ید حی ات بود نبوت را بر رسم موجود به ارث می برد و بدینترتیب محمد خاتم النّبیی ن نمی بود، ز ی را نبوت چنانچ ه در انب یای بنی اسرائیل ملاحظه می کنیم به اولاد ذكور منتقل می شد. در اینجا ی ادآور شدی م كه حضرت رسول اكرم در وقت وفات فرزندش ابراه ی م در سنین طفولی ت بر ای ن نكته تأكید میفرمایند. در فتح الباری بر شرح صح ی ح البخاری آمده است : « اگر چنان مقدر بود كه بعد از حضرت رسول نبی وجود داشته باشد فرزند او ابراه یم در قید حی ات می ماند ولی بعد از او نبی وجود نخواهد داشت » . عبدالله بن آبی نیز بر ای ن نكته تأكی د می کند كه در ا ی ن خصوص رأی د ی گری وجود ندارد و همۀ مفسران بر آن اجماع دارند . ابن ماجه از حد ی ث ابن عباس چنی ن استنباط ك رده است : « وقتی ابراه ی م فرزند پ ی امبر فوت می كند فرمودند كه در بهشت دایه هایی خواهد داشت و اگر زنده می ماند نبی صادقی می شد و دائی های قبطی او آزاد می گردیدند » 29 . از ای ن گفتگو به ا ین نتی جه رسیدی م كه عبارت « خاتم النّبیین» در این آیه دقی قاً در جای خود قرار گرفته است . بعد از ا ی نكه خداوند حق ی قت بزرگی را روشن می کند كه حضرت رسول پدر احدی ن ی ست، و اگر چنانچه خداوند می خواست نبوت را پس از وفات حضرت رسول، فرزندانش به 29 صحیح البخاری، حدیث ۵72۶
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2