ورای فرهنگ رقابت

211 درارتباط نزدیک با این موضوع باید بگوئیم که این نوع مطالعات ارزیابی کننده نیز محدود هستند، زیراً معمولا کارآئی الگوهای غیرخصمانۀ خاص را جدا از یکدیگر بررسی میکنند. البته آزمایش نهائی چنین الگوهائی در درون یک چارچوب یکپارچه از روالها و ساختارهای غیرخصمانه کهً متقابلا سازگار و تقویت کنندۀ یکدیگر باشند، خواهد بود. اهمیت این کار فقط در این نیست که چنین چارچوبهای یکپارچ های خصلتهای روان ساختاری حمایتی بیشتری در افرادی که این آزمای شها را انجام میدهند، ایجاد میکنند. بلکه در این نیز هست که روالها و ساختارهای مختلف اجتماعی از طریق پیوندهای پیچیده بر یکدیگر تأثیر دارند و کارآئی هر روال یا ساختار اجتماعی خاصی میتواند تحت تأثیر این ساختارها قرار گیرد. برای مثال، الگوی روزنامهنگاری مردمی مورد اشاره در بالا که میکوشد به جای همایشهای خصمانه با تمرکز روی مشورتهای دموکراتیک ، فرهنگ مدنی فراگیرتر و مشارکتی تری ایجاد نماید ، آرمانهای غیرخصمانه ای را تجسم میبخشد که با احکام مطرح شده در بالا سازگاری دارند. اما در حال حاضر تجربههائی که در زمینۀ روزنامهنگاری مردمی صورت میگیردً معمولا در محدودۀ رسانههای تجاری است که متکی به حمایت مالی تبلیغات هستند. احتمال آن میرود که کارآئی روزنامهنگاری مردمی در این شرایط محدود شود، زیرا این رسانههای متکی به تبلیغات با منطق سود جویانهای اداره میشوند که اغلب با آرمانهای روزنامهنگاری مردمی تضاد دارند و آنها را محدود میسازند. البته پیوندهای مشابهی ، نظیر پیوندهائی که در درون نظام سهگانۀ رقابت که در فصل 3 مورد بحث قرار گرفت، وجود دارند، بر بسیاری از روالها و ساختارهای دیگر اجتماعی اثر میگذارند. بنا بر این آزمایشاتی که در هریک از نظامهای تشکیل دهندۀ این نظام سهگانه صورت میگیرد،ً احتمالا به علت پیوندهائی که با سایر نظامهای تشکیل دهندۀ آن که هنوز به نحو خصمانهای ساختار یافتهاند، دارد، مغشوش میشود. برای مثال چگونه میتوانیم کارآئی کامل الگو های گزینۀ حل اختلاف را ارزیابی کنیم در حالی که این الگوها در حال حاضر در چارچوب بزرگتر قوانین و انتظاماتی عمل میکنند که طبق الگوهای رقابتی حکومتی شکل گرفتهاند و به نوبۀ خود پیرو بازار آزاد سرمایهداری هستند؟ بازار آزادی که ًعمدتا تنظیم نشده و موجد نابرابر یهای فاحشی در ثروت، منابع حقوقی و نفوذ سیاسی میباشد؟ در چنین چارچوبی، گروههای برخوردار اجتماعی اغلب انگیز ۀ کمی برای رسیدن به راه حلهای میانجیگریشده دارند، زیرا در یک نظام خصمانۀ حقوقی که از قبل در خدمت منافع آنهاست ، موفقیت بیشتری به دست میآورند و حتی وقتی این گروهها طبق روندهای گزینه حل اختلاف عمل میکنند،