ورای فرهنگ رقابت

161 نکنند ، نخواهند توانست به نحو مؤثری با مشکلاتی که در مقابل آنها قرار دارند و روز به روز پیچید هتر میشوند، رو به رو شوند. 040 درارتباط نزدیک با این موضوع باید گفت بهائیان معتقدند که تا ملل عالم مانند جامعۀ بهائی مؤسساتی بین المللی را به منظور این که به اقداما ت جمعی آنها وحدت، هماهنگی و نظم بخشند ، طراحی و انتخاب نکنند، بشریت نخواهد توانست به نحو مؤثری با مشکلات جهانی فراوانی که پیش رویش قراردارد ، مقابله کند. بهائیان معتقدند که این وضع نا گوار فوریت بیشتری به ضرورت همکاری بین المللی میدهد. 044 بهائیان معتقدند که ا کنون در سطح جهانی جریان وحدت بخشی در این جهت، نظیر جریانات وحدت بخشی که به ظهور حکومتهای سازمان یافتۀ ملی انجامید ، در کار است . 043 آنها خاطرنشان میسازند که بشریت در طول یک قرن دوبار کوشیده است که یک نظم نوین جهانی برقرارکند، 044 اما هر دوی این کوششها ًعمدتا ناموفق بودهاند زیرا هر دو «می - خواستند به همبستگی جهانی که تازه در حال تشخیص داده شدن بود، بپردازند و در عین حال نظامی را که حا کمیت ملی را بالاتر از همه چیز قرار میداد، حفظ کنند.» 045 بهائیان تأ کید میکنند آنچه ضروری است یک چارچوب ًواقعا جهانی است که به نظریات قدیم حا کمیت ملی ارتقاء بخشد. 046 آنها توضیح میدهند که وحدت عالم: مرحلهای است که حال جامعۀ انسان رو به آن روان است . اتحاد خانواده، اتحاد دولت شهر و اتحاد ملی مراحلی است که بشر آن را پیموده و با موفقیت پشت سر گذاشته است و امروز اتحاد جهان است که هدف و مقصد بشر سرگردان است . دورۀ ملت سازی سپری گردیده و هرج و مرجی که از ایجاد دولتهای ملی مختلف ناشی شده به اعلی درجۀ خود نزدیک می شود. لهذا جهانی که به بلوغ میرسد، باید خود را از شر این بت برهاند و وحدت و یگانگی جمیع روابط انسانی را قبول کند و یکباره دستگاهی را به راه اند ازد که این اصل اصیل وحدت را در آن تجسم بخشد . 047 بهائیان از نظام فدرال جهانی یا اتحادی ۀ جهانی دول مشترک المنافع جانبداری میکنند که: «مصالح عمومی را بر منافع فردیی کشورها مقدم می شمارد.» 048 آنها تأ کید میکنند که چنین نظامی باید شامل یک مجلس قانونگذاری، یک دادگاه بین المللی و یک قوۀ مجریۀ جهانی باشد که توسط مردم همۀ کشورها انتخاب شده باشند . 049 در این نظام لازم است از صور خاصی از حا کمیت ملی مانند حق داشتن تسلیحات برای جنگ چشمپوشی شود. در این رابطه بهائیان بیش از یک قرن است که از یک نظام امنیت جمعی جانبداری میکنند که در آن همه ملل در یک نیروی نظامی بین المللی که به هدف جلوگیری از جنگ و در عین حال خلاصکردن ملل از بار ظالمانۀ هزینههای روز افزون نظامی طراحی شده، مشارکت میکنند. 031