ورای فرهنگ رقابت

154 خواهند کرد که برای مقابله با خطراتی که جامعۀ جهانی را تهدید میکند، انجام میدهند.» 88 آنها تأ کید میکنند که «فقط گفتگو در سطح اصول است که قدرت ایجاد تعهد اخلاقی را دارد، تعهدی که به نوبۀ خود کشف راهحلهای پایدار برای چالشهای بسیاری که در مقابل جامعۀ انسانی قرار دارد را ممکن میسازد، جامعهای که به سرعت رو به یک پارچگی میرود». 89 یک نمونه از چنین اصولی در جامعۀ بهائی ، اصل امانت جمعی است که در بالا به آن اشاره شد و مبنای رویکرد بهائی به حقوق بشر است . سایر اصولی که بهائیان میکوشند در جریان تصمیم گیری خود به کار گیرند، عبارتند از: برابری حقوق زن و مرد، از بین بردن فقر و غنای مفرط و سرپرستی ادامه پذیر محیط زیست. 91 همۀ تصمیم گیریهای جمعی در داخل جامعۀ بهائی تحت هدایت همین اصول و سایر اصول مشابه هستند. بنا بر گفتۀ بهائیان ریشۀ همۀ این اصول ، اصل کلیتر عدالت است . آنهاشرح میدهند که در سطح گروه: علاقه به عدل و داد، از لحاظ اجتماعی ، مقیاسی ضروری است از برای تصمیم گیری دسته جمعی، زیرا یگانه وسیلهای است که به واسطۀ آن وحدت فکر در عمل امکان - پذیر تواند شد. به خلاف رویۀ جانبداری از روحیۀ مجازات که در اعصار گذشته ًغالبا در جامۀ عاریۀ عدالت نمایش داده میشد، عدل و دادّ مبین آ گاهی عملی نوع انسان است نسبت به این حقیقت که در جریان نیل نوع انسان به پیشرفت ، مصالح فرد و اجتماع به صورتی تفکیک ناپذیر با یکدیگر مرتبط است . تا بدانجا که در روابط متقابل نوع بشر، عدالت مهمترین عامل راهنما باشد، ضرورت محیط سرشار از روح مشاوره این امکان را فراهم می سازد که در هرمبحثی شقوق مختلف هر موضوع ، در کمال بی - طرفی بررسی گردد و روش مناسب انتخاب شود. در چنین فضائی تمایلات متداول و مداخلات و هواخواهی های فردی و گروهی کمتر احتمال دارد جریان تصمیم گیری را مختل سازد... در چنین زمینهای عدالت رشتهای است که باید در تار و پود هر ارتباط متقابل، چه در محیط خانواده یا هر محل دیگر یا چه در سطح کلی جهان وجود آن محسوس باشد. 81 به این ترتیب ، بهائیان تحت این تعهد فراگیر به عدالت میکوشند «اصول روحانی » (یعنی اصول اخلاقی ) را به عنوان معیارهائی کهً متقابلا مورد توافق هستند، بکار گیرند تا تلاش هایشان را در زمینۀ ارائه ، مقایسه و ارزیابی تصمیمهای احتمالی جهت دهد. از نظر بهائیان چنین رویکردی پویائی بسیار متفاوتی با مذا کره و مصالحۀ سنتی حزبی ایجاد میکند. خلاصه این که این رویکرد جریان تصمیم گیری را به سوی یک کانون جدید تغییر جهت میدهد و آن را از مرداب دعاوی منفعت طلبان رقیبخارج