ورای فرهنگ رقابت

153 این توصیهها مستلزم نحوۀ بیانی سرد و عقلانی که در آن احساسات جائی نداشته باشد، نیز نیست. 77 برعکس بهائیان اذعان دارند که احساسات زیربنای تجربه و ادراک است و تلاشهائی که برای تقویت عمل جمعی و تفاهم متقابل صورت میگیرد نمیتواند از این نکته غافل شود. بهائیان از یک سو تشخیص میدهند که احساسات میتواند مردمان را تعالی بخشد، الهام دهد و بر انگیز د که اصلاحات معنادار اجتماعی را دنبال کنند. 78 و از سوی دیگر در حالی که خاطرنشان میکنند جریان مشورت قرار نیست نوعی گروه درمانی باشد، تشخیص میدهند که حتی احساسات دردنا ک نیز ابعادی از تجربۀ انسانی را منتقل میسازند که ا گر قرار باشد همدردی و تفاهم متقابل حا کم باشد، باید گاهی مورد تصدیق قرارگیرند . 79 اما بهائیان در این رابطه معتقدند که ابعاد عاطفی تجربیات افراد میتواند بدون موضع گیریهای تهاجمی یا دفاعی یا سخنان تند و تیزی که این قدر در رابطه با اظهارات عمومی و آلوده به سیاست به آنها عادت کردهایم، هم صورت گیرند. 81 در واقع به نظر میرسد که مقاومت در مقابل گرایش به سوی چنین مواضعی تنها راه افزایش خودآ گاهی دیگران دربارۀ پیامدهای رفتارشان و در نتیجه به وجود آوردن ارادۀ واقعی برای اصلاح خودشان است . بنا بر این در عین حال که بهائیان از جریان مشورتی سرد و بی روح جانبداری نمیکنند، اما میکوشند از برخوردهای خصمانهای که اغلب باعث اختلاف و جدائی میشوند نیز اجتناب نمایند. 80 علاوه بر آن، بهائیان توصیههای بالا دربارۀ بیان را مجوزی برای کنار گذاشتن کسی یا گروهی به بهانۀ این که خشن یا تربیت نشده یا غیرمنطقی هستند، نمیدانند. در این رابطه حق اظهار عقیده یک اصل اساسی در حیات جامعۀ بهائی است . 84 بنا بر این بهائیان آداب ناشی از بلوغ و پختگی بیان را که در بالا به آن اشاره شد، شرط لازم برای شرکت در مشورت نمیدانند. بلکه مشورت را جریانی میدانند که مردم میتوانند در آن بطور جمعی روشهای سازندهتر سخنگفتن را بیاموزند . 83 آنها هشدار میدهند که در این فضای ِ یادگیری جمعی، هر فردی فقط مسئول نظارت و اصلاح حالت سخنگفتن شخص خود است و افراد نباید خود را مسئول نظارت ، تصحیح و یا سرزنش دیگران بدانند. 84 از این نظر بهائیان میکوشند که نه دیگران را ناراحت کنند و نه از دست دیگران ناراحت شوند. 85 باز یک اصل اساسی دیگر مشورت این ضرورت است که زمینۀ تصمیم گیری به نحوی ممتاز از عمل گرائی سیاسی به سطح اصول ارتقاء داده شود. 86 از نظر بهائیان این به آن معناست که در جریان تصمیم گیری باید رجوع به اصول مورد توافق بر منافع حزبی تقدم داشته باشد. 87 بهائیان میگویند که «ا گر سران دول و همۀ مقامات ، اول اصول مربوطه را مشخص کنند و بعد طبق آنها عمل نمایند ، کمک خوبی به تلاشهائی