ورای فرهنگ رقابت

149 تصمیم گیری جمعی بهائیان با توجه به جهاننگری اندامگونهای که در بالا مورد بحث قرار گرفت و با توجه به این که در مقابل چالشهای اجتماعی که روز به روز پیچید هتر میشوند، به وحدت و همکاری توصیه میکنند، تأ کید دارند که ا کنون روشهای سنجیدهتری برای تصمیم گیری جمعی لازم است . آنها ادامه میدهند که بدون هماهنگی و همکاری شدید در همۀ سطوح، هماهنگی و همکاری که بسیار فراتر از تجربیات قبلی بشر باشد ، امکان ندارد بتوانیم با مشکلات به هم پیوستۀ پیش رو مقابله کنیم. 47 به این منظور بهائیان از الگوی همهگیری برای تصمیم گیری جمعی حمایت میکنند که همۀ بخشهای جامعه را در تصور، طراحی، اجرا و ارزیابی مقررات و برنامههای مربوطه در بر میگیرد. 48 علاوه بر آن، بهائیان معتقدند که چنین الگوئی باید از حزبگرائی و موضع گیریهای خصمانه و روشهای مذا کره و مصالحه کهً عملا در این عصر با تصمیم گیری جمعی مترادف شدهاند، فراتر برود. 49 در نتیجه توضیح میدهند که: مجادله ، تبلیغات ، روش اقامۀ دعوی و بطور کلی نظام دسته بندی که مدتهای مدیدی است از خصوصیتهای متداول در اقدامات دسته جمعی است ، همهً اصولا به زیان هدف مورد نظر یعنی رسیدن به توافق [دربار ۀ ]... عاقلانه ترین راه از میان راههای موجود است . 51 اما بهائیان ضمن این تأ کید ات، اصرار دارند که قصد کوچک شمردن نظام دموکراتیک کنونی را ندارند، بلکه پافشاری میکنند که دموکراس یهای معاصر را «باید ثمرۀ یک دورۀ طولانی تحول اجتماعی دانست که حا کی از یک مرحلۀ پیشرفته در شکلگیری سازمان اجتماعی است ». 50 آنها این ملاحظات را «نه به منظور میدان دادن به انتقاد از یک نظام، بلکه به منظور بازکردن راههای تفکر و برای تشویق به بازنگری در مبانی جامعۀ مدرن» انجام میدهند. 54 در شرح این موضوع بهائیان بار دیگر تحول اجتماعی بشریت بطور جمعی را با بلوغ فردی آن مقایسه میکنند: در دورهای از تاریخ که جوشش نیرو، روحیۀ سرکش و فعالیت مجنون وار دورۀ نوجوانی بر آن حا کم است، دشوار بتوان عناصر مشخصۀ [ یک ] جامعۀ بالغ را درک کرد... الگوهای نظم کهن جهانی دید ما را نسبت به آنچه که باید درک شود تیره و تار ساخته است ، زیرا این الگوها در بسیاری از موارد در عصیان ایجاد شدهاند و خصوصیات انقلابی خاص دورۀ نوجوانی را حفظ کردهاند، دورهای که هرچند ناپخته است اما در مسیر تحول جامعۀ انسانی دورهای لازم به شمار میآید . 53