ورای فرهنگ رقابت

148 عصری كه اغلب مسائلّ حاد آن طبًیعتا جنبۀ جهانی به خود گرفته، اصرار در اینكه قدرت بمعنای مزیتی است برای گروههای مختلف خانوادۀ بشری، از لحاظ تئوری تصوّر باطلی است و در عمل نیز به توسعه و پیشرفت اجتماعی و اقتصادی جهانی كمكی نخواهد كرد.... نوع انسان، به اقتضای نیازهای دوران بلوغش، نا گزیر است خود را از قید مفهوم موروثی كاربرد قدرت رها سازد . 44 بهائیان به نوبۀ خود ادامه میدهند که: «اختیار چنین نظری مستلزم آن نیست که آنچه را که بر سر بشر آمده منکر شویم، بلکه سبب میشود که علل بروز آن وقایع را درک نمائیم. » 45 در نتیجه در بیانیۀ سرگشادهای که خطاب به ملل جهان صادر شده است ، میگویند که: ا گر صادقانه اذعان کنیم که تعصب و جنگ و استثمار همه مظاهر مراحل کودکی و نابالغی بشر در مسیر گستردۀ تاریخ یاش بوده و ا گر قبول کنیم که این سرکشی و طغیان که امروز نوع بشر ناچار بدان مبتلاست علامت وصول هیئت اجتماع به مرحلۀ بلوغ اوست آن وقت جائی دیگر برای یأس و حرمان باقی نمیماند زیرا دیگر همۀ آنها از لوازم ضروری و از عزم جزم بشر در بنای عالمی مقرون به صلح و آرامش به شمار میآید. این که آیا چنین امر خطیری ممکن الحصول و قوای سازندۀ چنان بنائی موجود است و این که آیا می توان بنیانهائی نهاد که جامعۀ انسانی را متحد سازد، مطالبی است که از شما تقاضا داریم تا دربارهاش به تجربه و تحقیق بپردازید . 46