ورای فرهنگ رقابت

141 انداموار مفهوم قدرت را در چارچوب جنگ و ستیز بر سر سلطه نمیبینند، بلکه آن را در چارچوب وحدت، یکپارچگی و هماهنگی درک میکنند. بر اساس این دیدگاه بهائیان متعهد به یادگیری و برقرارسازی ساختارهای نهادین و روالهای اجتماعی غیرخصمانه هستند. اما قبل از این که به بررسی این ساختارها و روالها بپردازیم ، لازم است استعارات اندامواری را که به آنها شکل میدهند، روشن و از سایر مفاهیم انداموار جامعه متمایزنمائیم . از نظر تاریخی گهگاه تصور انداموار از جامعه از سوی گروهها یا طبقات برخوردار و منفعت طلب به عنوان وسیلهای برای تحمیل «هماهنگی » بر مردمانی که بر آنها حکومت میکردهاند به کار رفته است . در نتیجه استعارات اندامگونه برای از بین بردن تنوع، سرکوبکردن حقوق بشر و حفظ توافق نظر دروغین (و اغلب شکننده) دربارۀ ضرورت حفظ وضع موجود به کار رفت ه است. 01 بهائیان بر خلاف این ِاندام گرائی ًعمدتا تحمیلی و توخالی، ازاستعارات اندامگونه به عنوان وسیلهای در جهت ترویج تنوع، حفظ حقوق بشر و دنبالکردن اصلاحات اجتماعی استفاده میکنند. بهائیان معتقدند که علت ریشهای نابرابری و عدم عدالت اجتماعی ناتوانی بشر از تشخیص همبستگی اندام گونۀ خود و ناتوانی او در شکلدادن به حیات جمعی خود بر این اساس میباشد. بهائیان خاطرنشان میکنند که در نبود چنین تشخیصی ، روابط اجتماعی ظالمانه و استثمارگرانه، عادی و طبیعی و چارهناپذیر تصور میشوند، زیرا چنین تصور میشود که صفت مشخصۀ وجود انسانی نه همکاری، بلکه تضاد و تقابل است . 00 در نتیجه بهائیان ضمن جانبداری از وحدت انداموار و همبستگی نوع بشر، برخی از ریشه دارترین و محکم ترین فرضیات قرن بیستم را زیر سئوال میبرند که میگویند: بدیهی ترین اعتقاد این است که وحدت و اتحاد یک آرمان بعید و ًتقریبا غیرقابل حصول است که تنها زمانی می توان به آن پرداخت که تعداد زیادی از اختلافات و منازعات سیاسی به نحوی حل شده باشند ، حوائج مادی به نحوی تأمین شده باشند و بی عدالتیها به نحوی اصلاح شده باشند . حضرتّ بهاءالل ه تأ کید می فرمایند که عکس قضیه صادق است. بیماری عمده و اساسی که جامعه را مبتلا ساخته و امراضی را تولید میکند که آن را فلج میسازند، به بیان حضرت بهاءاللّه ، عبارت از تفرقه و اختلاف در میان نوع بشر است ، بشری که بعلت استعدادش برای معاضدت و معاونت متمایز است و پیشرفتش تا کنون تا حدی منوط به اقدام متحد و یکپارچه بوده که در زمان های مختلف و در جوامع گونا گون حاصل شده است . تشبث به این عقیده که اختلاف یک خصیصۀ ذاتی و فطری طبیعت انسان است نه مجموع های از های عادات و نگرش ا کتسابی ، تحمیل یک اشتباه و خطا بر قرنی جدید است . 04