ورای فرهنگ رقابت

118 فاس، فاس i و گریفین ii با پیروی از سرمشق گرهارت ، الگوئی از «سخنوری دعوت کننده» ایجاد کردهاند که امیدوارند «به کوشش علمای ارتباطات که سعی میکنند الگوهائی مبنی بر همکاری، اخلاق و عدم خصومت برای ارتباط ایجاد کنند، کمک کند». 85 مشخصۀ این «بازسازی زنانۀ» عمل و نظریۀ ارتباطات «ارائۀ دیدگاهها » در«شرایط امنیت ، احترام و آزادی » است. 86 همانطور که فاس و گریفین خاطرنشان میکنند، کوشش سخنوران عمومی برای به نمایش گذاشتن توانائیها، مهارتها و دانش برتر خود...به منظور غلبهکردن بر دیدگاهها و دانش حضار «پ در سالا رانه» است، زیرا برای حیات و دیدگاههای دیگران ارزشی قائل نمیشود. 87 در مقابل، فاس و گریفین از حرکت به «فراسوی مجاب سازی» طرفداری میکنند، آن هم با اتخاذ یک چارچوبً کاملا غیرخصمانه که در آن همۀ شرکت کنندگان: به تفکر دربارۀ یک موضوع کمک میکنند به طوری که همۀ افراد درگیر به درک گستردهتری از ظرائف، غنا و پیچیدگی آن موضوع می رسند... درکی که تحسین ، گرامیداشت و حس برابری ایجاد میکند. آنچه که در آن نیست کوشش برای غلبه بر دیگران است ، زیرا هدف درک و شناخت دیدگاه دیگری است و نه رد آن فقط به این دلیل که دیدگاه متفاوتی است.. . . [شرکت کنندگان] نه به هدف کشاندن دیگران به مواضع خود، بلکه به هدف درمیان گذاشتن آنچه میدانند و گسترش بخشیدن به نظرات دیگران و تفکر نقادانه دربارۀ همۀ نظرات ارائه شده و رسیدن به درکی از موضوع و از یکدیگر وارد تعامل میشوند... . هدف از سئوالاتی که می پرسند و اظهارنظرهائی که میکنند، نشان دادن حماقت یا خطای دیدگاههای ارائه شده یا اثبات این که از ارائه دهنده داناتر و متخصص تر هستند، نیست ، بلکه هدف از سئوالات و پیشنهادهایشان فهم بهتر نظرات ارائه دهنده، درک کاملتر آنها، پروردن آنها و ارائۀ طریق دیگری برای تفکر دربارۀ موضوع به همۀ کسانی است که در تعامل شرکت کردهاند. 99 سخنوری دعوت کننده جانشین قابل توجهی برای خصومتگرائی هنجاری است که مشخصۀ بسیاری از ارتباطهای جمعی معاصر است . در نمودار خصومتگرائی / تعاون که در فصل 4 کشیده شده، سخنوری دعوت کننده از «شرایط آرمانی سخن» هابرماس که با وجود رهائی از سلطه و سرکوب و تبعیض باز هم الگوئی مبنی بر مجاب - سازی است ، به سمت راست نزدیک تراست. با وجود این تفاوتها، همۀ این نظریهها در یک چیز مشترکند و آن دورشدن از مناظرۀ تقابلی و حرکت به سوی گفتگوی متقابل است . همانطور که در مقایسۀ مختصر i Foss ii Griffin