عبدالبهاء و تولد انسان

تفاوت در اقتضای زمان و نیاز مردم در اعصار گوناگون تاریخ آدمی میباشد. پس حقیقت ادیان و انبیاء یکی است و در نتیجه به جای نفرت و پرخاشگری و تکفیرِ دیگر مذاهب و ادیان باید به اتحاد و اتفاق و صلح و یگانگی نائل شد. از این روست که بهاءاللّه خطاب به نوع بشر ندا داد که با همه ی ادیان و اقوام با روح و ریحان معاشرت نمایند و به چشم بیگانگی یکدیگر را نگاه نکنند . اما علاوه بر رویکرد جدید به تعریف دیانت، بهاءاللّه از لزوم تحول خانواده به عنوان یکی از عوامل اصلی برای تحقق فرهنگ صلح و وداد نیز سخن گفت. از نظر آیین بهائی خانواده باید مظهری از اصل وحدت عالم انسانی باشد و بدین ترتیب خانواده ی مستحکم و عطوفت آمیز، شالوده ی فرهنگ صلح میگردد. از آنجاست که آثار بهاءاللّه تعریف بدیعی از خانواده مطلوب به دست میدهد. این آثار، مفهوم سنتی خانواده را که مفهومی مردسالارانه، اقتدارطلب و خودکامه بود، مورد سؤال قرار میدهد و بدین ترتیب تساوی حقوق زن و مرد، هم در سطح خانواده و هم در سطح جامعه ی انسانی، از مهمترین عوامل صلح و اصلاح میگردد . تأکید دیانت بهائی بر تقدس خانواده و منحصرنمودن رابطه ی جنسی میان زن و مرد در چهارچوب ازدواج با روند فزاینده ی غرب، یعنی ایجاد فرزند خارج از چهارچوب ازدواج و رشد خانواده هایی که در آن مادران هرگز ازدواج نکرده و فرزندان در غیاب پدر خود بار میآیند، نیز مخالف است . تحقیقات جامعه شناسی و مردمشناسی نشان داده است که از جمله عواملی که فرهنگ خشونت را تشویق کرده و با جنگ و جنگ طلبی هماهنگی دارد، یکی نظام مردسالاری و دیگری غیاب پدران از خانواده است. خصوصاً این امر در مورد پسران نوجوان مصداق ویژه ای دارد، چرا که این پسران به خاطر غیاب پدر خویش نه تنها معمولاً از امکانات مالی، نظارت کافی و ابراز مهر کمتری برخوردارند، بلکه به علاوه آنها در بسیاری مواقع در مورد هویت مردانگی خویش احساس اضطراب و تردید کرده، و در نتیجه برای اثبات مردانگی خویشدست به اعمال افراطی بخصوصفعالیتهای جرم آمیز و خشن میزنند و در نتیجه آمار مربوط به جرم و جنایت در این افراد به شکلی مخاطره آمیز بالاست . اما چنانکه دیدیم، امر بهائی مسئله ی صلح را نه در چهارچوب یک عامل محدود، بلکه در چهارچوب مجموعه ای از عوامل متعامل مورد بررسی قرار میدهد. در نتیجه، بهاءاللّه سال قبل در بررسی صلح هم به عامل ساختار بین المللی، هم به عامل ساختار ١٥٠ 80