عبدالبهاء و تولد انسان

جمله طبیعت مراعات شود چه که در غیر این صورت آنان تنها در صورت آدمند ولی از معنای انسانیت بدور می باشند. عبدالبهاء میگوید : چون از جمله اساس تعالیم حضرت بهاءاللّه وحدت عالم انسانی است، میخواهم که برای شما از وحدت عالم امکان صحبت نمایم که جمیع کائنات یکی است و به این واسطه دایره ی وحدت را توسیع دهیم. وحدت عالم انسانی واضح است و به اندک تدقیقی می بینیم که جمیع بشر یکی است... حالا من از وحدت عالم وجود ذکری کنم: این معلوم است که جمیع کائنات مرکّب از اجزای فردیه است و این اجزای فردیه چون جمع شود، یک کائنی وجود یابد. مثلاً اجزای فردیه جمع شده و از آن انسان خلق گردیده. اما این اجزای فردیه به حالت واحد نمی ماند... لهذا هر جزیی از اجزای فردیه ی کائنات در صور نامتناهی انتقال میکند. یک روز در دریا است، یک روز در صحرا است یک روز در هوا است، یک روز باران است، یک روز ابر است، یک روز گل است، یک روز انسان است، یک روز حیوان است، یعنی در جمیع کائنات انتقال و سیر دارد و در هر کائنی کمالی دارد... پس جمیع کائنات یکی است، وحدت صرف است... پس در جمیع کائنات، اسرار جمیع کائنات هست. ببینید، چه وحدتی موجود است. دیگر وحدتی اعظم از این نه و این از مواهب الهی است که میانه ی کائنات چنین ارتباط و چنین اتحاد و چنین موهبتی بر قرار نمود. هیچ ۳۸\. شئ را محروم نکرده استهر جزیی را از هر موهبتی نصیب داده است صلح عمومی نتیجه ی عینی اصل وحدت عالم انسانی و در واقع شاخص تعهد به این اصل، ترویج صلح جهانی است. بدین جهت بود که عبدالبهاء عنوان «ترویج صلح جهانی» را برای کتابی که ترجمه مجموعه ی سخنرانیهایش در آمریکا میباشد، برگزید. تولد انسان در واقعتولدصلحجهانی است. بههمانگونهکههم اکنوننیزجنگهایخانمانسوز، نمایشگر انحطاط انسان به عرصه تنازع بقا و بیگانگی و خود بیگانگی است. جنگ های معاصر ۱۹۷ – ۲۰۲ ، صص ۲ . ) : خطابات، ج ۳۸( پ 70