عبدالبهاء و تولد انسان

میان اندامهایش مورد تعریف قرار میگیرد. این اندیشه قدم بزرگی در جهت شناسایی بهتر جامعه بود. اما در این نظریه، این پیکر به عنوان یک واحد دولت وطنی یعنی ملتی بخصوص با دولتی بخصوص، مورد تعریف قرار میگرفت. نتیجه ی این مطلب هم تشویق ایدئولوژیهای افراطی و پرخاشگر ناسیونالیستی بود و هم غفلت از این واقعیت که بسیاری از ویژگیهای اجتماعی هر جامعهای حاصل ارتباط و تعامل جهانی است . بیشک این مطلب بزرگترین کاستی دانش جامعه شناسی را تشکیل میدهد، یعنی آن که با تقلیل مفهوم جامعه به مفهوم دولت وطن، جامعه شناسی در عمل صرفاً به بررسی پدیدارها در داخل واحدهای سیاسی و ملّی پرداخت و در مورد هرچه که به روابط میان جوامع مرتبط میشد بی اعتنایی و سکوت نمود. اکنون که واقعیت جهانی شدن مانند آفتاب غیر قابل انکار است، علوم اجتماعی باید مقولات و مفاهیم خود را ارزیابی مجدد کرده و جامعه را در متن ساختاری جهانی مورد بررسی قرار دهند . و دیگری در دهه ۱۸۶۰ نکته ی جالب ایناست که بهاءاللّه و عبدالبهاء یکی در دهه ی نظریه ی پیکری جدیدی را به جهان ارائه کردند که در این نظریه، تمامی ١٩١٠ ی عالم انسانی به یک واحد پیکرگونه مبدل میگردد. در نتیجه، شناسایی درست جوامع و راه حل دشواری هایی که بشر به آن مبتلاست نیازمند رویکرد این نقطه نظر جهان بین و جهان شمول میباشد. اصل وحدت عالم انسانی بیانگر این ویژگی نوین جهانی و لزوم فرهنگی نوین معطوف به اتحاد و یگانگی نوع بشر است . اما پیش از هر چیز، اصل یگانگی عالم انسانی به معنای ظهور راستین و تولد انسان است. انسان به عنوان نه پدیداری مادّی و جسمانی، بلکه به عنوان هشیاری و روح نشانهای از خداست. همان گونه که صفات خدا بیانگر جنبه ی نامحدود و کلی و عمومی آن صفات است، هویت راستین آدمی نیز به عنوان روح و هشیاری و به عنوان صورت و مثال خدا بر اساس تعالی و فراتر رفتن از مرزهای مکانی، یعنی عمومیت و کلیت آن تعریف میگردد. ظهور انسان به عنوان روح و هشیاری به معنای درک وحدت همه ی نوع انسان است. در درون این اندیشه است که آدمی واقعیت را به شکل وحدت در کثرت مییابد، و در عین تأکید بر تفرّد و آزادی فردی و استقلال خویش، به وحدت خود با تمامیت نوع بشر قائل می شود. در نتیجه، هویت نه بر اساس تضاد با دیگران، بلکه بر اساس ارتباط متقابل، وابستگی متقابل و کلیت و تمامیت و وحدت نوع بشر مورد تعریف قرار میگیرد. آدمی اگرچه سیاه یا سفید، ایرانی یا ژاپنی، مرد یا زن، و مسلمان یا مسیحی است، اما در عین حال و فراتر از همه ی این کثرتها انسان است، آیینه ی اسماء و 64