عبدالبهاء و تولد انسان

و سلطه طلب، و هم فرهنگِ شقاوت آمیزِ تکفیر و ارتداد، جای خود را به فرهنگی می سپارند که در آن، خردِ ابزاری با خردِ معنوی و اخلاقی اتحاد مییابد و در این اتحاد است که هم زن و هم مرد به جای انحطاط به یک ویژگی جسمانی به عرصه ی زیبا و متعالی انسانیت قدم میگذارند. چنین فرهنگی فرهنگ عمومیت و اتحاد و یگانگی، یعنی فرهنگ وداد و صلح و ارتباط است. بی جهت نیست که بهاءاللّه در توصیف تجربه ی وحی، بزرگترین و بالاترین ارزش روحانی، یعنی حقیقت روح القدس و وحی را به عنوان پدیداری زنانه و به شکل حوریه ی آسمانی تصویر مینماید. بدین ترتیب مفهوم زن سمبلی از بزرگترین و والاترین ارزش هستی در جهان مخلوق قلمداد میگردد . مدنیت نوینی که حاصل اتحاد شرق و غرب است، مدنیتی است که با پیوند دو بالِ عالمِ انسانی، یعنی زن و مرد و حقوق و قدرت و مشارکت برابر این دو بال برای پرواز در جهت تکامل و صلح و آزادی مشخص میگردد. در این میان، عبدالبهاء به نقش زنان در ترویج و بنیانگزاری صلح جهانی تأکیدِ ویژه ای مینماید و بارها خاطرنشان میگردد که نظام قهرآمیز و انسان ستیز مردسالاری، نظامی جنگجو و پرخاشگر است و در نتیجه با مشارکت برابر زنان در امور سیاسی و اجتماعی جوامع انسانی در جهت صلح حرکت خواهند نمود . آرمان اتحاد شرق و غرب که در اصول گوناگون بهاءاللّه بازتاب مییابد، بیانگر اهمیت اخلاقی و روحانی مفهوم ارتباط میان انسانها است. تساوی حقوقی زن و مرد هم گسترش این نظام ارتباط و اتحاد می باشد، یعنی زندانی را که نیمی از جمعیت دنیا را از مشارکت و ارتباط با عرصه ی اجتماعی، اقتصادی و سیاسی باز داشته است، درهم فرو میریزد. در نتیجه زن نه به عنوان مجموعه ای پیکری و جنسی، بلکه به عنوان یک انسان وارد صحنه ی اجتماع میگردد . اما یکی دیگر از اصول گوناگون بهاءاللّه، اصل وحدت خط و زبان است. به این معنا که بهاءاللّه برای اتحاد عالم انسانی از ضرورت انتخاب یا ایجاد زبانی مشترک در سرتاسر جهان سخن میگوید. بدین ترتیب در همه ی مدارس دنیا دو زبان تدریس میگردد و کودکان از ابتدا به دو زبان آشنا میشوند یکی زبان بومی خود و دیگر زبان بین المللی. بدین ترتیب اصل وحدت در کثرت در حیطه ی زبان، یعنی حیطه ی تفاهم و ارتباط، نهادینه میشود و امکان ارتباط و تفاهم و معاشرت و مبادله و مسافرت و دوستی و مشارکت در سرتاسر زمین گسترش مییابد . 61