عبدالبهاء و تولد انسان

مقدمه: سفر از شرق به غرب این یادداشت تحلیلی است از سفری تاریخی و تاریخ ساز، که توسط یک ایرانی، و در میلادی، از شرق به غرب صورت پذیرفت . ١٩١١ -١٩١۳ فاصله ی سالهای در این سفر برای اولین بار یک ایرانی و یک شرقی، نه به عنوان یک مصرف کننده ی مبهوتِ فرهنگِ غرب، بلکه به عنوان حامل فرهنگ آزادی و صــلح و اتحاد به آن سرزمین سفر میکند و با این سفر، به یک باره، تمامی منطق سرکوب گر اروپامدار و غرب مدار را در هم میشکند. این ایرانیِ سنّت شکن عباس نوری مشهور به عبدالبهاء، ۰ فرزند بهاءاللّه، بنیان گزار آیین بهائی است هدف من از نوشتن این مقاله آن است که ایرانیان اندیشمند را با چهره ای ایرانی، که صرف نظر از پایگاه مذهبیش، اندیشمندی خلاق و مایه ی افتخار هر ایرانی است، آشنا نمایم؛ چهره ای که صرفاً به خاطر تعصب و خشونت مذهبی و توسط هزاران دروغ و اتهام و تهدید به عرصه ی ناخودآگاهی فرهنگی تبعید شده است، درست همان گونه ۰ سالگی به همراه پدرش از خاک مقدس ایران تبعید گشت ۹ که خود عبدالبهاء در اکنون که ایرانیان از تزویر تعصب مذهبی به ستوه آمده اند و دروغهای مرتجعان مذهبی را به سادگی باور نمیکنند، وقت آن رسیده است که اولین بار و با نظری پژوهشگرانه به اندیشه و پیام این ایرانی نواندیش نگاه اندازیم و از تنگنای تقلید و تزویر به فضای تحقیق و انسانیت قدم گذاریم.چنین تحقیقی هم اکنون برای رهایی ایران امری ضروری و اضطراری است. در واقع می توان گفت که مردم ایران در این نقطه تاریک از تاریخ خویش بیش از هر چیز احساس می کنند که چه در ایران و چه در خارج از ایران همگی در غربت و اسارت و ازخودبیگانگی بسر می برند. آن چه که بیش از هر چیز ضرورتش احساس می شود سفری فرهنگی به وطن مقدس ایران است، وطنی که گم شده است و باید در سلوکی فرهنگی بدان سفر نمود و آن سیمرغ را بازیافت. اما این بازیابی ایران نیازمند آن است که به دیده ای نو، دیده ای که اسیر ناخودآگاهی و نفرت و سرکوب نوآوری ها نیست به ایران و تاریخ ایران نگاه افکنیم و در ایران هویتی انسانی و مهرورز و صلح جو را بازیابیم. بدین دلیل است که از طریق توجه به سفر عبدالبهاء از شرق به 5