عبدالبهاء و تولد انسان

پرخاش گری، ناسیونالیسم استعمار طلب، نژادپرستی و تبعیض میان زن و مرد را نفی میکند، و هم آن که تعصب و کینه ی مذهبی، فرهنگ ارتداد و نجس دانستن دیگران، آخوند سالاری، و کشتار و تبعیض دیگران به نام تدین و خدا پرستی را مطرود میسازد. سیاست خدا چیزی نیست جز وحدت عالم انسانی، ارتباط و تعاون و تفاهم میان همه ی گروهها، شرافت انسان به عنوان انسان، حقوق برابر همه ی نوع بشر، صلح عمومی، و عدالت اجتماعی در سطح محلی، ملّی و بین المللی. به عنوان مثال عبدالبهاء میگوید : عالم بشر در ظل خداوند اکبر است. جمیع بندگان خدا هستند. جمیع در سایه ی شجر الهی راحت نموده اند. خدا کل را خلق کرده، جمیع را رزق میدهد، جمیع را تربیت میفرماید، جمیع را حفظ مینماید. مادامی که او به جمیع مهربان است، ما چرا نامهربان باشیم؟ خدا جمیع بندگانش را دوست میدارد، ما چرا بغض و دشمنی نماییم؟ خدا با کل صلح است، ما چرا به جنگ و جدال مشغول شویم؟ خدا ما را برای محبت و اخوت خلق کرده، نه برای دشمنی. خدا ما را برایصلح و سلام خلق نموده، نه جنگ و جدال. این چنین صفات رحمانی را چرا به صفات شیطانی تبدیل نماییم؟ ...شش هزار سال است که با هم منازعه و مخاصمه مینمودیم. حال در این قرن نورانی باید محبت و دوستی به همدیگر نماییم. امروز عداوت و بغضاء عظیمی در بین ادیان است. آیا از اینها چه ثمری حاصل شده؟ چه فایدهای از برای بشر مرتب گردیده؟ آیا این کفایت نیست؟ ...این عصریست که باید خصومت و بغضا محو شود، این عصری است که باید ...مذاهب متحد شوند و با محبت و خوشی با همدیگر الفت جویند، زیرا جمیع بنده ی یک خداوندیم، از یک رحمت عظمی بوجود آمده ایم... نبایدکسی را مبغوض دانست، نباید با کسی تعرض نمود، جمیع پدرانند، جمیع مادرانند، جمیع برادرانند، جمیع خواهرانند. اتّحادی را که خداوند موجود نموده، نباید ماها سبب انفصال آن گردیم. بنیانی را که خدا برای محبتش نهاده، خراب نکنید، مقاومت اراده ی الهی ننمایید، پیروی سیاست الهی نمایید، به موجب آن حرکت کنید. البته سیاست الهی ما 26