عبدالبهاء و تولد انسان

در میان جمیع بشر و قابل ا جرآء لکن بعضی تعالیمست از سابق ً نظیر احکام توراتکه قطعیّاً الیوم اجرایش مستحیل و همچنین سایر ادیان و سایر افکار فرق مختلفه و احزاب متنوّعه. مثلا مسئلهٴ صلح عمومی حضرت بهاءاللّه میفرماید که باید هیئت محکمهٴ کبری تشکیل شود زیرا جمعیّت امم هرچند تشکیل شد ولی از عهدهٴ صلح عمومی برنیاید امّا محکمهٴ کبریکه حضرت بهاءاللّه بیان فرموده این وظیفهٴ مقدّسه را بنهایت قدرت و قوّت ایفا خواهد کرد. و آن اینستکه مجالس ملّیّهٴ هر دولت و ملّت یعنی پارلمانت اشخاصی از نخبۀ آن ملّتکه در جمیع قوانین حقوق بین دولی و بین مللی مطّلع و در فنون متفنّن و بر احتیاجات ضرور یّهٴ عالم انسانی در این ایّام واقف دو شخص یا سه شخص انتخاب نمایند بحسب کثرت و قلّت آن ملّت این اشخاصکه از طرف مجلس ملّی یعنی پارلمانت انتخاب شده اند مجلس اعیان نیز تصدیق نمایند و همچنین مجلس شیوخ و همچنین هیئت وزرا و همچنین رئیس جمهور یا امپراطور تا این اشخاص منتخب عموم آن ملّت و دولت باشند. از این اشخاص محکمهٴکبری تشکیل میشود و جمیع عالم بشر در آن مشترک است زیرا هر یک از این نمایندگان عبارت از تمام آن ملّتست. چون این محکمهٴ کبری در مسئله ئی از مسائل بین المللی یا بالاتّفاق یا بالأکثر یّة حکم فرماید نه مدّعی را بهانه ئی ماند نه مدّعی علیه را اعتراضی. هر گاه دولتی از دول یا ملّتی از ملل در اجرای تنفیذ حکم مبرم محکمهٴکبری تعلّل و تراخی نماید عالم انسانی بر او قیامکند ز یرا ظهیر این محکمهٴ کبری جمیع دول و ملل عالمند. ملاحظه فرمائید که چه اساس متینی است ولکن از جمعیّت محدود و محصور مقصود چنانکه باید و شاید حصول نیابد. این حقیقت حالستکه بیان میشود. تعالیم حضرت بهاءاللّه را ملاحظه نمائید که بچه قوّتست در حالتی که حضرتش در سجن عکّا بود و در تحت تضییق و تهدید دو پادشاه خونخوار با وجود این تعالیمش بکمال قوّت در ایران و 198