عبدالبهاء و تولد انسان

فرمود در حالتی که در قلعهٴ عکّا مسجون بود و مظلوم بود و محصور بود این امر عظیم یعنی صلح عمومی را بجمیع ملوک مرقوم فرمود و در شرق در بین دوستان خو یش تأسیس فرمود. افق شرق بسیار تاریک بود و ملل در نهایت بغض و عداوت با یکدیگر و ادیان تشنهٴ خون یکدیگر بودند ظلمت اندر ظلمت بود در چنین زمانی حضرت بهاءاللّه از افق شرق مانند آفتاب طلوع کرد و بانوار این تعالیم ایران را روشن فرمود . از جملهٴ تعالیم اعلان صلح عمومی بود. کسانی که پیروی کردند از هر ملّت و از هر دین و مذهب در نهایت محبّت اجتماع نمودند بدرجه ئیکه محافل عظیمه تشکیل میشد که از جمیع ملل و ادیان شرق مرکّب بود. هر نفسی داخل انجمن میشد میدید یک ملّتست و یک تعالیم و یک مسلک است و یک ترتیب زیرا تعالیم حضرت بهاءاللّه منحصر در تأسیسصلح عمومی نبود تعالیمکثیره بودکه معاونت و تأیید صلح عمومی مینمود . از جمله تحرّی حقیقت تا عالم انسانی از ظلمت تقالید نجات یابد و بحقیقت پی برد این قمیص رثیث هزاران ساله را بدرد و بیندازد و پیرهنی که در نهایت تنز یه و تقدیس در کارخانهٴ حقیقت بافته شده بپوشد و چون حقیقت یکیست تعدّد قبول نمیکند لهذا افکار مختلفه منتهی بفکر واحد گردد . و از جملهٴ تعالیم حضرت بهاءاللّه وحدت عالم انسانیستکه جمیع بشر اغنام الهی و خدا شبان مهر بان این شبان بجمیع اغنام مهر بانست زیراکلّ را خلق فرموده و پرورش داده و رزق احسان میدهد و محافظه میفرماید شبهه نماند که این شبان بجمیع اغنام مهر بانست. و اگر در بین این اغنام جاهلانی باشند باید 191