عبدالبهاء و تولد انسان

فکر آن باشند که در چنین یوم مبارکی نتایج عظیمه حاصل شود. و امروز نتیجه ئی و ثمری اعظم از هدایت خلق نیست ز یرا این خلق بیچاره از جمیع مواهب الهیّه علیالخصوص ایران و ایرانیان بینصیب ماندهاند. احبّاء الهی در چنین روزی البتّه باید یک آثار خیر یّهٴ صوریّه یا آثار خیر یّهٴ معنو یّه بگذارند که آن آثار خیر یّه شمول بر جمیع نوع انسانی داشته باشد ز یرا در این دور بدیع هر عمل خیری باید عمومی باشد یعنی شمول بر جمیع بشر داشته باشد اختصاص به بهائیان نداشته باشد. در جمیع ادوار انبیا امور خیر یّه تعلّق بنفس آن ملّت داشت مگر مسائل جزئیّه مثل صدقهکه تجو یز شمول بر عموم داشت امّا در این دور بدیع چونکه ظهور رحمانیّت الهی است جمیع امور خیر یّه شمول بجمیع بشر دارد بدون استثنا. لهذا هر امری عمومی یعنیکه تعلّق بعموم عالم انسانی دارد الهی است و هر امر خصوصی و مشروعی از مشروعات عالم انسانی که تعلّق بعموم ندارد محدود است. لهذا امیدم چنانستکه احبّای الهی هر یک از برای عموم بشر رحمت پروردگار باشند و علیکم البهآء الأبهی . 188