عبدالبهاء و تولد انسان

می بینی از کجا پیدا شده بهمان جا میرود. جسم انسان چون از خاک آمده بخاک میرود امّا روح انسان از نزد خدا آمده بنزد خدا میرود. الحمد للّه شما خوشید اینجا جنّت است خیلی باصفاست خیلی خوب جائی است خیلی روحانیّت دارد. روح انسان در اینجا یک اهتزازی پیدا میکند یک بهجت عظیمی روی میدهد خوب جائی انتخابکرده اید ... حضرت بهاءاللّه بسیار از اینگونه مناظر طبیعی خوششان میآمد و فرموده اند که شهر عالم اجسام است امّا کوه و صحرا عالم ارواح با وجود این در تمام حیات مسجون بودند و در بلایای شدیده افتادند ... در باب نیو یورک فرمودند قدری خانه ها خفه است مثل قفسها میماند مثل خانهٴ زنبور میماند امّا اینجاها خوب است. ما وقتی در عرّابه سوار شدیم و وارد این ییلاق مثل اینکه از جهنّمی ببهشت وارد شدیم. امروز بعد از ورود رفتیم بآبشار وقت مراجعت باران گرفت قدری باران خوردیم فرار کردیم در یک خانهٴ نزدیک. در الواح حضرت بهاءاللّه استکه وقتی حضرت مسیح در بیابان بود شب بود تاریک بود باران شدید گرفت. حضرت رو بیک مغاره تشر یف بردند ملاحظه فرمودند که سباع ضاریه در آنجاست. بعد بیرون در باران ایستادند باران شدید بر سر حضرت میبارید. فرمودند ای خداوند از برای مرغان آشیانه قرار دادی و از برای سباع ضاریه مغاره قرار دادی و از برایگوسفندان مکان قرار دادی امّا از برای ابن انسان جائی خلق نکردیکه خود را از باران حفظ نماید. ای پدر می بینیکه بستر من خاکست غذای منگیاه استچراغ من در شبها ستاره است. بعد فرمودند کیست غنیتر از من بجهت اینکه آن موهبتیکه بپادشاهان ندادی به امرا ندادی بفلاسفه ندادی باغنیا ندادی بمن احسان کردی کیست غنیتر از من؟ 121