صد مناجات از حضرت عبدالبهاء

۷۵ هُو الله ای یزدان مهربان آن جمع پریشان تواند و آن انجمن یاران تو دیده ها باز است و دلها به محبّتت دمساز و گوشها به اسرار مکنونت همراز ای بی نیاز آواز خوشی از مرغان آن چمن به گوش این انجمن برسان تا نغمۀ طیور شنوند و به وجد و سرور آیند و به تسبیح و تقدیس ربّ غیور پردازند ای پروردگار آن جمع ابرار را بپرور و بنواز و دلها به نار محبّتت بگداز آشنای راز فرما و کلّ را همدم راز و نیاز فرما تا به ملکوت اسرار پی برند و از زمر ۀ ابرار شوند و سرخیل احرار گردند جان باقی بخش و از عالم فانی بی نیاز و غنی فرما در سای ۀ خیمۀ ملکوت درآر و از فیض لاهوت بهره بخش زندگی جاوید ده و از تعالیم جدید مستفیض فرما ، هر یک را شمع روشن کن و مانند سلطان گل در گلشن