صد مناجات از حضرت عبدالبهاء

۷۴ هو الله خداوند مهربانا این جمع در ظلّ رحمت تواند و این نفوس متوجّه به ملکوت تو خدایا بندگانیم کَ رَ م عنایت کن فقرائیم از کنز آسمانی بخش نادانیم به حقایق اشیاء دلالت کن ضعیفیم قوّت آسمانی رسان فانی هستیم به عالم بقا درآر محتاجیم و منتظر تأیید تو اگر عنایتت رسد قطره دریا شود ذرّه آفتاب گردد اگر از الطافت محروم ماند از هر چیز بی بهره و نصیب شود پس عنایت کن و مرحمت فرما تا علم وحدت عالم انسانی بلند نمائیم و نورانیّت آسمانی شرق و غرب را احاطه کند جمیع احزاب متّحد شوند و حیات ابدی جویند و ترویج وحدت عالم انسانی نمایند و صلح عمومی انتشار دهند توئی کریم توئی معطی توئی مهربان. ع ع مجموعه مناجاتها حضرت عبدالبها ء شمارۀ ۴۶