صد مناجات از حضرت عبدالبهاء

۵۱ هُو الله ای یزدان مهربان غریق بحر عصیانم طریق غفران بنما سراسر قصورم از دام غرور رهائی بخش جسمانیم روحانی نما امکانیم رحمانی کن تشن ۀ ماء مَعینم به عین تسنیم دلالت فرما مشتاق دیدارم مشاهد ۀ انوار میسّر فرما از خود بیزارم گرفتار خویش کن و از عالمیان در کنارم نفح ۀ زلف مشکبار به مشامم آر سرگردانم سر و سامان بخش بیچاره ام آواره ام پناه ده مشتاقم به وثاق وصال درآر در احتراقم نور اشراق ببار ضعیفم توانا نما فقیرم کنز غنا عطا کن دردمندم درمان ده جریحم مرهم عطا کن گرفتارم رهائی بخش پرگناهم از ذلّت عصیان برهان در ظلّ عنایت مسکن بخش و بصرف موهبت معامله فرما تا پی به جهان دیگر برم و به کشور دیگر رهبر شوم از کأس طهور سرمست گردم

RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2