صد مناجات از حضرت عبدالبهاء

۳۸ هو الله آمرزگارا، ایزد بزرگوارا، این جانها مانند مرغان تیزپر از دام خاکدان آزاد شدند و به جهان آسمان پرواز نمودند، از لانۀ خاک رهیدند و به آشیانه جهان پاک پریدند، به این امیدند که در گلشن روشن جهان بالا بر سرو باغ بهشت نشیمن جویند و در کاخ آمرزش جای گیرند، خداوند مهربانا هر روان پاک را به بارگاه ای زدی راه ده و هر مستمند بیچاره را در مینوی همایون خویش ارجمند فرما و در دریای دهش و بخشش انداز، و دیدن روی تابان روا دار، توئی دهنده و بخشنده و آمرزنده و مهربان ، و علیکم البهاء الابهی. عبدالبهاء عبّاس یاران پارسی شمارۀ ۶۴۶