صد مناجات از حضرت عبدالبهاء

۹۳ هو الله ای بندۀ جمال ابهی دو دست نیاز به درگاه خداوند بی انباز دراز نما و به بارگاه پروردگار نماز آر و بگو، ای مهربان یزدان من و ای مهرپرور جهانبان من چه ستایش نمایم که سزاوار آستان پاکت گردد و چه نیایش کنم که شایان درگه خداوندیت شود مگر آنکه ناتوانیم را نمایان کنم و به نادانی خویش آگاه گردم ای خداوند بی مانند بخشش فرمودی و بینش بخشیدی و شناسائی دادی چون پرده برانداختی و رخ برافروختی و جهان را به آتش مهرت بسوختی این بنده را نیز بهره ا ی از دریای بخشش بخشیدی ستایش ترا نیایش ترا. ع ع یاران پارسی شمارۀ ٧1٠